ابوبشر با وجود این همه مصیبت خوش اخلاق است. او از اینکه در پاسخگویی تاخیر کرده عذرخواهی می کند: یک ماه است که در ابعاد بی سابقه ای موارد اضطراری را مدیریت می کند. در ۱۲ اکتبر، این مسئول منطقه شاهد پیاده شدن حدود ۷۰ اسرائیلی بود. در وادی السیق حدود چهل خانواده فلسطینی در یک قطعه زمین صخره ای در تپه های مرکز کرانه باختری اشغالی زندگی می کنند. او می گوید:
آنها شهرک نشین بودند ، برخی با لباس نظامی و برخی دیگر لباس غیرنظامی به همراه سربازان. پلیس از دور و شاید در فاصله ۲۰۰ متری صحنه را زیر نظر داشت. آنها از سه راه مختلف آمدند، شروع کردند به کتک زدن و تیراندازی ، ما را به زمین می انداختند... صحنه وحشتناکی بود.
فلسطینی ها با عجله و بدون اینکه بتوانند چیزی با خود ببرند، با پای پیاده فرار کردند. بسیاری با خویشاوندان خود به رامون ، شهر همسایه ، پناه بردند،بقیه به طیبه، روستای مسیحی کمی دورتر، در نزدیکی رام الله رفتند. به گفته ابوبشر، هیچ مقامی به کمک آنها نیامد.
سه فلسطینی از جمله دو فعالی که برای حمایت از جامعه در برابر تشدید حملات شهرک نشینان آمده بودند توسط مهاجمان بازداشت شدند. ابوبشر می‌گوید: «از ظهر تا شش عصر آنها را مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار دادند. وقتی توسط پلیس فلسطین آزاد شدند، آنها را به بیمارستان منتقل کردند». چهار فعال اسرائیلی نیز بازداشت شدند. در یک گزارش مفصل و طولانی(۱) روزنامه هاآرتص شرح ضرب و شتم این سه فلسطینی را منتشر کرد. شکنجه گران آنها سیگار روی پوست شان له کردند و روی دو نفر از آنها ادرار کردند. یکی از بازداشت شدگان تهدید به تجاوز جنسی شده است. عکسی که به طور گسترده در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود، آنها را با لباس زیر، چشم بسته و با دستان بسته، در وضعیتی تحقیرآمیز بر روی زمین نشان می دهد. ارتش که به اوریانت ۲۱ پاسخ نداد، به هاآرتص گفت که فرمانده تیپ را اخراج کرده است.
بادیه نشینان وادی السیق قبلاً در بدو تولد اسرائیل به زور آواره شده بودند: آنها پناهنده هستند. اجداد آنها از صحرای نگب، النقب به زبان عربی، در جریان نکبه در سال ۱۹۴۸ رانده شدند، زمانی که نزدیک به ۸۰ درصد از فلسطینی‌های ساکن در سرزمین امروزی اسرائیل بدون داشتن حق بازگشت به خانه‌های خود اخراج شدند. این جامعه در دهه ۱۹۷۰ در این بخش از دره تپه های رام الله مستقر شد. در فوریه ۲۰۲۳، با ورود گروه کوچکی از شهرک نشینان که مزرعه ای در چند صد متری دهکده ایجاد کردند، فشارها افزایش یافت.
ابوبشر توضیح می دهد: «آنها باتری ها، پنل های خورشیدی، مخازن آب ... و حتی پرچم فلسطین را توقیف کردند و دزدیدند» .
«آنها خودرو هایی با پلاک ارتش داشتند»
از زمان حمله حماس در ۷ اکتبر که منجر به کشته شدن ۱۲۰۰ نفر در اسرائیل شد، جهان چشمان خود را به نوار محاصره شده غزه دوخته است، جایی که ارتش اسرائیل با خشونت بی سابقه ای عمل می کند. بیش از ۱۲۵۰۰ شهروند غزه در کمتر از یک ماه کشته شده اند. در کرانه باختری، سرزمینی که از سال ۱۹۶۷ توسط اسرائیل اشغال شده است، فلسطینی ها خود را در چنگال ارتش و شهرک نشینان، که گاهی اوقات یکی هستند ، اسیر می بینند. ابوبشر می‌گوید: « شهرک نشینانی که قبلا آنها را با لباس های غیرنظامی دیده بودیم شروع به پوشیدن یونیفورم کردند. آنها اسلحه دارند. خودروهای بیابانگرد(4*4) با پلاک ارتشی می رانند. آنها دیگر فقط به آنچه وسیله امرار معاش و محصولات ماست حمله نمی کنند، آنها مستقیماً خانه ها را هدف می گیرند».
حملات شهرک نشینان واقعاً اوج گرفته است. حداقل ۹ فلسطینی، از جمله یک خردسال، توسط شهرک نشینان اسرائیلی از ۷ اکتبر کشته شده اند. آلگرا پاچکو، مدیر کنسرسیوم حفاظت از کرانه باختری یادآوری می کند:« تقریباً در نیمی از موارد، ارتش اسرائیل شهرک نشینان را همراهی می کند. در حالیکه طبق قوانین بین المللی، ارتش در شرایط اشغال ملزم به محافظت از مردم محلی ، یعنی فلسطینی هاست. حضور شهرک نشین ها طبق قوانین بین المللی قانونی نیست». این کنسرسیوم متشکل از گروهی سازمان های غیردولتی بین المللی ، کمک های بشردوستانه به جوامع فلسطینی را هماهنگ می کند و تهدید به انتقال اجباری شده است.
در عین حال، ارتش حملات خود را تشدید کرده است، به این امید که هر گونه مقاومت مسلحانه فلسطینی را از بین ببرد. در ۹ نوامبر، سربازان اسرائیلی مرگبارترین حمله از سال ۲۰۰۵ را به اردوگاه آوارگان جنین انجام دادند. در ۱۸ ساعت درگیری ۱۴ فلسطینی به شهادت رسیدند. دکتر پدرو سرانو، پزشک بخش مراقبت های ویژه پزشکان بدون مرز، هنگام پذیرش مجروحان در بیمارستان مجاور جنین ، گزارش داد(۲) که مجروح هائي به بیمارستان آورده شده بودند که «کبد و طحالشان ترکیده بود، در حالی که دیگران آسیب شدید عروقی و مغزی دیده بودند. ما همچنین متوجه شدیم که فردی در حالی که بیرون بیمارستان ایستاده بود به سرش شلیک شده است».
طولکرم، بیت لحم یا حتی اطراف رام الله... ارتش در حال افزایش تهاجمات خود به مناطق A، تحت کنترل امنیتی فلسطین است. به گفته وزارت بهداشت فلسطین، بین ۷ اکتبر تا ۱۷ نوامبر، بیش از ۲۲۰ فلسطینی توسط سربازان یا شهرک نشینان اسرائیلی در کرانه باختری و اورشلیم کشته شده اند. این تعداد در حال حاضر بیشتر از ۹ ماه اول سال است که طی آن ۲۰۸ فلسطینی کشته شدند. از بهار ۲۰۲۲، سطح خشونت به ویژه در کرانه باختری بالا بوده است. ارتش اسرائیل در حال انجام یک کارزار خونین سرکوب در آنجا بود که توسط دولت «وحدت ملی» قبلی آغاز شد ، یعنی خیلی قبل از رسیدن ائتلاف راست افراطی کنونی به قدرت.
شانزده جامعه فلسطینی از روی نقشه محو شدند
بخش عمده ای از پرسنل نظامی اسرائیل در جنوب و در مرز با لبنان متمرکز شده اند. یهودا شائول، که یکی از بنیانگذاران Breaking the Silence، یک سازمان غیردولتی متشکل از کهنه سربازان اسرائیلی است، می گوید: «ما اکنون در جنگ هستیم، سربازان وظیفه در کرانه باختری نیستند. تیم های واکنش سریع شهرک نشینان مسئولیت این منطقه را به عهده دارند. آنها سلاح های فراوان و لباس های فرم زیادی در اختیار دارند و می توانند هر کاری که می خواهند انجام دهند». شهرک نشینان اکنون خود شهرک هایشان را حفاظت می کنند. آنها از شرائط برای تسریع روندی استفاده می کنند که از سال ۱۹۶۷ با فتح کرانه باختری و بیت المقدس شرقی توسط اسرائیل آغاز شده است: تصاحب زمین های بیشتر. بر اساس سرشماری دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل که در ۱۰ نوامبر منتشر شد، بیش از ۱۱۰۰ فلسطینی به دلیل خشونت شهرک نشینان اسرائیلی از ۷ اکتبر به اجبار آواره شده اند. در ابتدای نوامبر، سازمان غیردولتی اسرائیلی B’Tselem گزارش داد(۳) که شانزده جامعه فلسطینی به طور کامل از روی نقشه محو شده اند.
وجه اشتراک دهکده هایی که مورد حمله قرار گرفتند این است که در منطقه C منزوی هستند، یعنی جائی که تحت کنترل کامل امنیتی و اداری اسرائیل است. آنها اغلب توسط «پیش ایستگاه‌هایی» احاطه شده‌اند که شامل یک مزرعه با چند صد حیوان، و تعداد انگشت شماری شهرک‌نشین است که فلسطینی‌های همسایه خود را آزار می‌دهند. در تپه های اطراف وادی السیق، سه دهکده عین سامیه، البقعه و راس التین به دلیل این خشونت ها و تهدیدها ، قبل از ۷ اکتبر از ساکنان خود خالی شده بود. از آن زمان این روند در ابعاد بی سابقه ای در نابلس، دره اردن یا جنوب کرانه باختری اشغالی، شتاب یافته است. چندین کشور از جمله فرانسه این خشونت را محکوم کرده اند. اتحادیه اروپا هم این «تجدید حیات تروریسم شهرک نشینان» را محکوم کرده (۴)، اما هیچ تحریمی علیه اسرائیل به دلیل این تخلفات اعمال نشده است. جوامع فلسطینی می گویند که به حال خود رها شده اند و حمایت سازمان های غیر دولتی به تنهایی دیگر کافی نیست.
«من تو را مانند غزه نابود خواهم کرد»
یک روز پس از حمله حماس، وزیر مسئول پلیس، ایتامار بن گویر، برتر طلب یهودی، که در سال ۲۰۰۷ به اتهام «حمایت از یک گروه تروریستی» محکوم شد، دستور توزیع تفنگ های جنگی به غیرنظامیان اسرائیلی را صادر کرد. به گزارش هاآرتص، تاکنون حدود ۲۵۰۰۰ سلاح توزیع شده است. در ۲۴ اکتبر، تایمز اسرائیل (۵) تصریح کرد که ۳۰۰ قبضه از آنها به گروه های امنیتی شهرک نشین در کرانه باختری داده شد. توزیع آنها تحت نظارت ارتش انجام شد.
برای ناصر نواجه، فعال فلسطینی، این واقعیت که شهرک نشینان توسط دولت اسراییل مسلح شده اند، به وضوح مسئولیت این رژیم در انتقال اجباری جوامع فلسطینی را نشان می دهد. سوسیه در جنوب کرانه باختری، دهکده ای که ناصر از آنجا آمده ، در وحشت از بقای خود بسر می برد. نه چندان دور از آنجا، در ابتدای نوامبر جامعه فلسطینی زانوته مجبور به ترک محل شد. در حال حاضر ارتباط سوسیه با جهان قطع شده است، انبوه سنگ و ماسه راه های دسترسی به آنرا مسدود می کند. ساکنان ادعا می کنند که یک شهرک نشین چند روز پس از شروع جنگ با استفاده از بولدوزر این سنگ و ماسه ها را در آنجا ریخت. مردان مسلح برای کتک زدن و تهدید خانواده های فلسطینی آمدند و به آنها ۲۴ ساعت فرصت دادند تا محل را ترک کنند. ناصر نواجه که همچنین محقق B’Tselem است، می گوید:« «معمولاً، دولت همان اهداف را دنبال می‌کند، اما همه چیز با سرعت کمتری انجام می‌شود: درخواست تجدیدنظر در دادگاه‌ها، فشارهای بین‌المللی... اکنون شهرک نشینان و دولت فهمیده‌اند که «الان وقتشه» ». این پدر ۴۱ ساله تعجب می کند که چرا جامعه بین المللی واکنش بیشتری نشان نمی دهد، آنهم وقتی که اتحادیه اروپا بودجه اکثر ساختمان های این روستا را تامین کرده است. او هشدار داد: «اگر جهان به سکوت خود ادامه دهد، ما به سوی یک نکبه دوم می رویم».
برای اثبات سخنان خود، او جمله یک سرباز را هنگامی که می خواست توجه او را به تهدیدات و حملات شهرک نشینان به دهکده جلب کند، بازگو می کند: « امروز، من می خواهم شما را مانند غزه نابود کنم». این فعال سیاسی خاطرنشان می کند که « اسرائیلی‌ها به همه فلسطینی‌ها به گونه‌ای نگاه می‌کنند که گویی آنها عامل قتل‌عام حماس هستند». انسان‌زدایی، که توسط یوآف گالانت، وزیر دفاع اسرائیل، در توصیف ساکنان غزه به‌عنوان «حیوانات انسانی» متبلور شد، همچون مرجعی برای توجیه خشونت علیه فلسطینی‌ها عمل می‌کند. آلگرا پاچکو می گوید:
از زمان جنگ، شهرک نشینان فلسطینی ها را دشمن معرفی می کنند. ایده این است: تا زمانی که دشمن در میان ما زندگی می کند، خطر وجود دارد و به همین دلیل است که ما باید آنها را بیرون کنیم. این با تمام لفاظی های موجود در کشور تقویت می شود. قبلا، این روایت شهرک نشینان بود، به دور از نگرش عمومی. امروز دیگر اینطور نیست.
بیش از ۲۰۰۰ بازداشت
ارتش اسرائیل می‌خواهد کرانه باختری را تحت کنترل درآورد تا به هر قیمتی از احتمال بروز جبهه سوم در آنجا - علاوه بر غزه و مرز لبنان - جلوگیری کند. بنابراین سربازان قلمرو را کاملاً تکه تکه و شهرها را با محاصره و بستن جاده های ارتباطی منزوی کردند. حتی برخی از محله های فلسطینی در شهر بیت المقدس مانند «کفر عقب» که در حوزه شهرداری اما در آن سوی دیوار قرار دارد، خود را منزوی می یابد. در ابتدای نوامبر، انجمن حقوق مدنی در اسرائیل، با دو سازمان غیردولتی دیگر، دادخواستی را برای بازگشایی کامل قلندیا، یک ایست بازرسی مهم در کرانه باختری به سمت اورشلیم، ارائه کرد. در یک بیانیه مطبوعاتی(۶) این سازمان شهادت یک پدر فلسطینی را منتشر کرد که پسرش باید سه بار در هفته در اورشلیم تحت مراقبت های پزشکی فوری قرار گیرد. او توضیح می دهد: «امروز برای اینکه بتوانیم از طریق ایست بازرسی قلندیا برای وقت ظهر به بیمارستان هداسا برسیم، باید ساعت پنج صبح حرکت کنیم». او هشدار می دهد که اگر وضعیت ادامه یابد، برای پسرش «مسئله مرگ و زندگی مطرح است و او ممکن است قبل از رسیدن به بیمارستان بمیرد».
دستگیری های دسته جمعی آخرین ستون سرکوب را تشکیل می دهد، ابزاری وسیع برای کنترل جمعیت فلسطین. از ۷ اکتبر تاکنون، نیروهای اسرائیلی بیش از ۲۰۰۰ نفر را بازداشت کرده اند. سازمان غیردولتی فلسطینی «آدامیر» مواردی از افرادی را گزارش داده است که طی این دستگیری‌ها «به طرز وحشیانه‌ای مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند، و تهدید به مرگ شده و خانواده‌هایشان گروگان گرفته شده‌اند». این سازمان اکنون حدود ۷۰۰۰ اسیر فلسطینی را در زندان های اسرائیل سرشماری کرده است که ۲۰۰۰ نفر آنها در بازداشت اداری هستند. کمیسیون امور زندانیان فلسطینی هشدار داد که شرایط در زندان ها سخت است. این نهاد رسمی تشکیلات خودگردان فلسطین ، به ویژه اشاره می کند:
قطع برق در سلول ها برای ساعات طولانی، سیاستی با هدف گرسنگی دادن به زندانیان با مصادره غذا از غذاخوری ها و کاهش وعده های غذایی به دو وعده در روز، حملات وحشیانه نیروهای مسلح ویژه با ضرب و شتم، بمب های صوتی یا گاز اشک آور، محرومیت از مراقبت های پزشکی و انتقال به بیمارستان . .
ملاقات ها ممنوع و سلول ها مملو از زندانی است.
به گفته «آدامیر» ، پنج فلسطینی از ۷ اکتبر در بازداشتگاه جان خود را از دست داده اند. برخی ویدئوهای فیلم‌برداری شده توسط سربازان اسرائیلی و اعضای نیروهای امنیتی در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود که اسرای فلسطینی را با چشم‌بند و دست‌های زنجیر بسته، زیر ضرب و شتم، مجبور شده به رقصیدن با زندانبان خود و یا قرارگرفتن در وضعیت بدنی تحقیرآمیز نشان می‌دهند. این تصاویر وحشتناک باعث ایجاد ترس در کرانه باختری شده است . احتمالاً هدف کسانی که از آنها فیلم گرفته اند نیز همین است. آنها همچنین این ایده را در میان فلسطینی ها رواج می دهند که زندانیان «گروگان هائی» در دست اسرائیل هستند.
۱- « Cigarette Burns, Beatings, Attempted Sexual Assault : Settlers and Soldiers Abused Palestinians », Haaretz, 21 octobre 2023.
۲- « Cisjordanie : une vague de violence jusqu’aux portes des hôpitaux », Médecins sans frontières, 9 novembre 2023.
۳- « Forcible transfer of isolated Palestinian communities and families in Area C under cover of Gaza fighting », B’Tselem, 12 novembre 2023.
۴- « Israel/Palestine : Statement by the Spokesperson on the latest developments in the West Bank », European Union External Action, 31 octobre 2023.
۵- Distribution of 300 assault rifles to West Bank civilian security squads underway », Times of Israel, 24 octobre 2023.
۶- « To Open the Qalandia Checkpoint for Regular and Full Movement », The Association for Civil Rights in Israel, 7 novembre 2023