«همین روزها، نوبت محاصره شدن ما می شود»

پنجشنبه ۷ نوامبر ۲۰۲۴

طبق معمول، هنگامی که از «ویلای پرافتخار»، نامی که من به چادرمان داده ام، خارج می شوم تا به محل کار خود در «خانه مطبوعات» بروم، سوار گاری ای که به وسیله یک حیوان کشیده می شود یا یدک کش مخصوص حمل حیوانات وصل شده به یک خودرو قراضه سال های دهه ۱۹۹۰ می شوم که با روغن گیاهی یا گاز آشپزخانه کار می کند که قبلا درباره اش با شما حرف زده ام. با آن که کرایه طی مسیر ۵ برابر افزایش یافته، حدود ۲۰ تن روی نیمکت های این وسیله نقلیه روی هم انباشته می شوند.

در این طی مسیر، من دوست دارم به حرف مردم گوش کنم. همه می خواهند حرف بزنند و هیچ وقت حتی برای یک لحظه سکوت برقرار نمی شود. بیشتر حرف ها هم درباره سیاست است.

«معامله قرن» جدید

البته درحال حاضر موضوع اصلی گفتگو پیروزی ترامپ است. مردم غزه انتخابات ایالات متحده را دنبال کرده اند و بیشتر آنها امیدوارند که آمدن ترامپ منجر به پایان جنگ شود. یکی از مسافران با تأکید می گوید: «دونالد جنگ را پایان خواهد داد. آدمی است که به قول خود پایبند است. او گفته که وقتی به قدرت برسد، و حتی پیش از آن، به جنگ اوکراین و نیز غزه و لبنان در خاور نزدیک پایان خواهد داد».

فردی دیگر به او پاسخ می دهد:

دونالد جنگ را پایان خواهد داد. آدمی است که به قول خود پایبند است. او گفته که وقتی به قدرت برسد، و حتی پیش از آن، به جنگ اوکراین و نیز غزه و لبنان در خاور نزدیک پایان خواهد داد

اولی پاسخ می دهد:

شاید، اما این کار را به روش خود و مثل همیشه به نفع اسرائیل می کند. برای آنچه که “معامله قرن” می نامد، کار جابجایی سفارت ایالات متحده از تل- آویو به بیت المقدس را آغاز کرده و فکر می کند که مشکل بیت المقدس را حل کرده است. حالا حتی بخش شرقی بیت المقدس هم به اسرائیلی ها تعلق دارد، درحالی که این بخش در حکم منطقه اشغالی است. برای حل مشکل جنگ هم همین کار را می کند. فکر نکنید که این امر به معنی فرارسیدن روزهای خوب زندگی است. ترامپ برای حفظ منافع اسرائیل همه کار می کند

فرد سومی شروع به حرف زدن می کند:

هدف او انتقال فلسطینی ها است. درمورد کرانه باختری رود اردن او همیشه از تشکیل یک کنفدراسیون با اردن سخن گفته، و ما مردم غزه به مصر رانده خواهیم شد. او از مصری ها خواهد خواست که درها را بگشایند و این یک مهاجرت اجباری خواهد بود. شاید هویجی را دربرابرمان بگیرند و بگویند که می توانیم به جاهای دیگری هم برویم

یکی دیگر از مسافران می گوید:

من می دانم که آنها درها را باز می کنند و من با خانواده ام به ایالات متحده یا کانادا خواهیم رفت. من می روم، می خواهم که فرزندانم پس از وحشت، سبعیت و آنچه که در طول این جنگ دیده اند، زندگی بهتری داشته باشند. به کسانی که بخواهند مهاجرت کنند، امتیازهایی مانند خانه، مدرسه برای کودکان و پول داده خواهد شد. این طور نیست که با دست خالی به کشورهای خارجی برویم. تسهیلات زیادی برای ما فلسطینی ها درنظر گرفته خواهد شد

«من ترجیح می دهم اینجا بمیرم»

فردی دیگر با این دیدگاه خیلی خوشبینانه موافق نیست:

من فکر نمی کنم که بتوان به ایالات متحده، کانادا یا کشورهای اروپایی رفت. احتمالا ما به سوی صحرای سینا رانده خواهیم شد. جای کسانی را خواهیم گرفت که در زمان جنگ بین مصری ها و داعش از رفح و العریش اخراج شدند. اکنون دیگر کسی در آن محل ها زندگی نمی کند و شاید آن را برای ما آماده کرده باشند. ”معامله قرن“ همین خواهد بود: دیگر در غزه فلسطینی ای باقی نخواهد ماند. همه ما به صحرای سینا رانده خواهیم شد. فلسطینی های کرانه باختری رود اردن هم به یک کنفدراسیون با اردن خواهند پیوست یا کاملا به اردن منتقل خواهند شد. حکومت فلسطینی ای وجود نخواهد داشت. ترامپ آدم مغروری است. او می خواهد با باوراندن این که می تواند مشکلات جهان را حل کند، نام خود را در تاریخ ثبت نماید. در سرزمین ما فقط یک حکومت اسرائیلی وجود خواهد داشت. کسانی که بخواهند در آن بمانند باید تبعیض نژادی اسرائیل را تحمل کنند. بقیه به مصر یا اردن می روند

نفر سوم با این حرف موافق نیست:

نه، مصری ها ما را نمی خواهند. از آغاز جنگ، اسرائیلی ها می خواستند ما را به مصر انتقال دهند تا حماس را منزوی کنند، اما مصری ها به شدت مخالفت کردند

دیگری پاسخ می دهد:

اما تو فراموش می کنی که هنگامی که ترامپ حرف می زند، فرمان می دهد. من سفر او به کشورهای خلیج [فارس] را خوب به یاد دارم که یک توافق بزرگانی بیش از ۳۰۰ میلیارد دلاری امضاء کرد. برای چنین رقم هایی آنها می پذیرند که ترامپ ما را به هرکجا که بخواهد بفرستد، چون او قدرتمندترین فرد است. اگر ترامپ بگوید که ما باید به صحرای سینا برویم، مصری ها می پذیرند و ما به مصر خواهیم رفت

در اینجا، بقیه مسافران گاری هم مداخله می کنند: «ما نمی خواهیم اینجا بمانیم. اگر برای رفتن به اروپا یا ایالات متحده باشد موافقیم، اما به مصر نخواهیم رفت!». بعد یک مرد مسن شروع به صحبت می کند:

من همه زندگی ام را در غزه گذرانده ام. ترجیح می دهم همین جا هم بمیرم. حل مسئله فلسطین با رفتن به صحرای سینا و زندگی کردن در یک چادر یا حتی یک آپارتمان، برای من بی معنی است. فکر می کنم شما اینها را به خاطر جنگ می گویید، اما وقتی که جنگ متوقف شود، بسیاری از شما جایی نمی روید و اینجا می مانید

ما همیشه اینجا خواهیم ماند

در وسایل نقلیه عمومی محقر از این نوع گفتگوها فراوان است. من در آنها شرکت نمی کنم، ترجیح می دهم گوش کنم و تجزیه و تحلیل خود را داشته باشم. آنچه که مرا در این گفتگوها متعجب می کند این است که می بینم اسرائیلی ها تا چه حد موفق شده اند در ذهن ما رسوخ کرده و وادارمان کنند که فردی که دشمن فلسطینی ها است را بپذیریم. مردی که سفارت آمریکا را از تل- آویو به بیت المقدس منتقل کرده و با این کار بیت المقدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخته است. کاری که کشورهای دیگر همچنان از پذیرفتن آن خودداری می کنند. در آن زمان، فلسطینی های بسیاری بسیج شدند. آنها از ترامپ و «معامله قرن» او نفرت داشتند. ترامپ دشمن فلسطینی ها بود و در همه جا تظاهرات علیه او برپا می شد. و امروز این مرد منجی غزه شده است. او است که به جنگ پایان می دهد، او است که به فلسطینی ها و غزه ای ها زندگی بهتری ارائه می کند. اما امروز مسئله مردم غزه تبدیل شدن به سنگاپور ساحل مدیترانه نیست. فقط پایان جنگ و پذیرش تبعید به کانادا، ایالات متحده یا یک کشور اروپایی است. درحالی که در ابتدا ذهنیت فلسطینی ها به هیچ وجه چنین نبود.

این نقطه قوت توانایی دستکاری موذیانه اسرائیل در ذهنیت فلسطینی ها است. نقطه قوت آنها در این جنگی است که چنان که در میان ما گفته می شود، افکار ما را «می پزد» و به ما می باوراند که بدترین راه حل ها حالا بهترین است و این واقعا چیز بدی است. من یقین دارم که مردی که گفت: «حاضرم با خانواده ام غزه را ترک کنم»، پیش از جنگ به این موضوع پاسخ منفی می داد. امروز ما در مخلوط کن یا گردبادی قرار گرفته ایم که بی وقفه می چرخد و همه خواهان این هستند که این جنگ پایان یابد و این قصابی غیرقابل تصور، «اسرائیلی سازی» روزمره، همه آنچه که در شمال غزه می گرد که مردم پیش چشم سراسر دنیا می میرند، متوقف شود.

من به خوبی می دانم که همین روزها نوبت محاصره و قربانی قصابی شدن ما خواهد رسید و کشتارهایی با هدف راندن ما به سوی جنوب صورت خواهد گرفت. به این خاطر است که مردم می خواهند همه اینها امروز متوقف شود و حاضرند راه حل هایی را بپذیرند که پیشتر هیچ کس قبول نمی کرد.

اینها مشکل ما فلسطینی ها است. در زمان ایجاد اسرائیل، ما تقسیم سرزمین را نپذیرفتیم و همه سرزمین فلسطین را می خواستیم. با توافق های اسلو، سرزمین های خط آتش بس سال ۱۹۶۷ را پذیرفتیم. حالا داریم می پذیریم که از اینجا برویم، به مسئله فلسطین پایان دهیم، چون با آغاز دوره ترامپ، نسل کشی انسانی درپی نسل کشی سیاسی رخ خواهد داد. دیگر فلسطینی وجود نخواهد داشت. ترامپ می خواست «اونروا» (UNRWA) را منحل کند. این کار انجام می گیرد چون مجلس اسرائیل کارکردن آن در سرزمین های فلسطینی را ممنوع کرده است.

ترامپ شاید نسل کشی انسانی را متوقف کند، اما من معتقدم که نسل کشی سیاسی ای را به اجرا خواهد گذارد که نتانیاهو با ممنوع کردن «اونروا» آغاز کرده است. فکر می کنم که اگر جنگ متوقف شود، تصمیم های ترامپ در زمان صلح بسیار بدتر از نسل کشی کنونی، کشتارها، بمباران ها، قحطی و همه آنچه که ارتش اشغالگراسرائیل می کند خواهد بود و ما آنچه که تا آن زمان رد می کردم یعنی این نسل کشی سیاسی دیگر برای همه مردم پذیرفته شده و به نظر دونالد ترامپ این پایان مطلوب مسئله فلسطین خواهد بود. اما فلسطینی ها نمی گذارند او این کار را انجام دهد. ما همچنان در اینجا هستیم.