اين جنگ براي منطقه اي گسترده، از خليج فارس تا مراکش، مترادف با بمباران ، ويراني، مرگ و پناهندگي بوده است. اميدهائي تولد يافته در سال ٢٠١١ که با قيام در عراق، لبنان، الجزاير در ٢٠١٩ جاني دوباره يافتند، هنوز به نتيجه اي نرسيده اند: انتقال همراه با هرج و مرج در تونس و سرنگوني ديکتاتوري ٣٠ ساله در سودان، موفقيت هائي منفردند. موج همه گيري کوويد-١٩ رنج توصيف ناپذير مردم را تشديد کرد و آنها را در مقابل دوراهي هولناکي قرار داد: مردن از گشنگي يا جان دادن از ويروس کوويد-١٩. در همه جا، نخبگان بي لياقت در قدرت، به مقام ها، امتيازات و حساب هاي بانکي خارجي خود چسبيده اند. ساختارهاي دولتي، آنجا که هنوز وجود دارند و در جنگ هاي داخلي غرق نشده اند، به ابزار سرکوبي هر چه خشن تر تقليل پيدا کرده اند.
اروپا در مقابل چنين فروپاشي که در مرزهاي آن روي مي دهد، مانند ايالات متحده ، حرکت هاي تنجشي(تروپيسم) قديمي اش را باز يافته است: دفاع از ثبات در مقابل « تروريسم»، دفاع از رژيم هاي بر سرکار عليه آرزوهاي مردم. مانند حکومت عبدالفتاح السيسي که بيلان سرکوب اش بسيار خونين تر از از عملکرد بي فروز همتاي ترک او، رجب طيب اردوغان است. براي غرب اين رژيم ها سدي در مقابل تروريسم هستند در حاليکه سياست هاي آنها آنرا تغذيه مي کند. براي غرب آنها جلوي موج مهاجرت را مي گيرند در حاليکه اين امر ناشي از محافظه کاري حکومت هائي است که جوانان را نااميد مي کند و تنها افق براي آنها رفتن به خارج است.
کوري غرب همچنين در امضاي پيمان «صلح» بين اسرائيل ، امارات و بحرين هويداست، آيا مي توان يک پيمان را «صلح» بناميم وقتي فلسطيني ها و حقوق شان را «فراموش» مي کند و اشغال استعماري سرزمينهاي فلسطين را با تحقير حقوق بين الملل تشويق مي کند ؟ براي پيوستن سودان به اين جريان، ايالات متحده دولت تازه به قدرت رسيده را در مقابل تهديدی مخوف قرار داده اند: امضاي پيمان با اسرائيل و يا باقي ماندن در ليست کشورهاي حامي تروريسم . امري که جلوي دست يابي به منابع حياتي براي کشور ي را مي گيرد که يکي از فقيرترين در جهان است. براي يک لحظه هياهو و فريادهاي اعتراضي ای را تصور کنيم اگر چنين تهديد هولناکي از سوي چين و يا روسيه انجام مي گرفت.
واشنگتن و تل آويو بخوبي آگاهند که چنين توافق هائي که آنها پيشنهاد مي کنند فقط با حکومت هاي ديکتاتوري قابل مذاکره است. انتخاب امارات تصادفي نيست: اين دولت کوچک يادآور کتاب ١٩٨٤ جورج اورول است. وقتيکه دستاوردهاي درخشان تکنيکي به سختي کنترل دقيق جان و تن شهروندان را پوشش مي دهند و رسانه هاي در خدمت قدرت حاکم مي توانند بدون هيج نگراني اعلام کنند که « جنگ همان صلح » است. واداشتن سودان به رفتن به اين راه علي رغم مخالفت مردم اش، به شکست کشاندن انتقال شکننده قدرت به سوي دمکراسي در اين کشور است.
جنين منظري از منطقه- تهديدات تروريسم، اسلام گرائي و مهاجرت ها – و پاسخ هاي امنيتي و نظامي به آنها مسائل اساسي را بوجود مي آورد. آنچنان که برنارد بدي(Bertrand Badie) در آخرين کتابش مطرح مي کند(٢)، بحران هاي رودروي ما زين بعد قبل از هرچيز اجتماعي، بهداشتي، غذائي و اقليمي است. اين بحران ها هستند که بحران ها را تغذيه مي کنند و ارتش ها و قدرت ها را ناتوان مي کنند.
از زمان ايجاد آن در اکتبر ٢٠١٣، اوريانت ٢١ خواست، در مقیاس کوچک اش، نگرشي ديگر از اين منطقه ارائه دهد : بسيار دور از « جنگ تمدن ها» و «جايگريني عظيم» ، و با نشان دادن پيچيدگي شرائط و با تکيه به محققين زن و مرد و متخصصين. نگرشي که جايگاه مقاومت در جوامع از عراق تا لبنان را در نظر بگيرد و به ابتکارات کوچک براي مبارزه با کوويد-١٩، دفاع از تنوع زيستي، يا خلق صحنه جديد فرهنگي اهميت بدهد.
اين تلاش عليه ساده انگاري و ساده سازي اغلب مسلط بر شبکه هاي اجتماعي و شبکه هاي خبري دائمي را با حمايت شما با موفقيت پيش مي بريم. اوريانت ٢١ که رسانه اي مستقل، رايگان و بدون تبليغات است با کمک مالي خوانندگاني به حيات ادامه مي دهد که هر روز بر تعدادشان افزوده مي شود.
اين پايداري در مقابل جريان حاکم اخباري قالب بندي شده و کاهشگر را ما با تعهد پيش خواهيم برد و بروي کمک شما و تلاش براي شناساندن تارنماي ما در اطرافتان حساب مي کنيم.
٢- Inter-socialités. Le monde n’est plus géopolitique, CNRS éditions, 2020.
٣- تنها بين اول ژانويه و ٢٧ سپتامبر ٢٠٢٠، تارنماي ما يک ميليون و ١٢٦ هزار بيننده داشته است که افزايشي ٦٠ درصدي را نسبت به همين دوران در سال گذشته نشان مي دهد(Google Analytics). اطلاع رساني هفتگي ما در مورد مقاله هاي منتشر شده، ١٢ هطار آبونه دارد که شما هم مي توانيد توسط آدرس زير آبونه شويد. https://orientxxi.info/outils/la-lettre-d-information/
